Prolog

      Dwaj młodzi chłopcy skrzywili się, kiedy promienie słoneczne padły na ich przystojne i wesołe twarze. Odwrócili się jeszcze w stronę pół-olbrzyma, Hagrida, który był ich przyjacielem. Z zapałem pomachali do niego i kiedy drzwi niewielkiej chatki zatrzasnęły się, obaj ruszyli ścieżką w stronę zamku. Jeden z nich, Syriusz Black był tylko trochę niższy od swojego kuzyna, Jamesa Pottera. Owy chłopak posiadał czarne, wiecznie rozwichrzone włosy. Co prawda nie wyglądały one elegancko, ale miały w sobie pewien niewyjaśniony urok.

  Była ciepła sobota, więc lekko ubrani uczniowie Hogwartu porozkładali się na błoniach. Zdarzali się także odważni chłopcy, którzy chcąc popisać się przed koleżankami, wskakiwali do jeziora.

- Wiesz, Rogaczu, w sumie to trochę dziwne, że jakiś facet bez większych oporów oddał Hagridowi tego… trójgłowego psa? – Syriusz spojrzał z wyczekiwaniem na Jamesa, chcąc usłyszeć, co on ma do powiedzenia na ten temat.

- Gdybym miał takiego Puszka, który z pewnością nie rośnie do normalnych rozmiarów, też chciałbym się go jak najprędzej pozbyć. Znaczy... tak myślę  – odparł Potter, szczerząc zęby. – Poza tym wątpię, aby Lily się zgodziła trzymać takie coś w domu – dodał, po czym przeczesał dłonią włosy i uśmiechnął się jeszcze szerzej.

- Przecież wy nie mieszkacie razem – zaprotestował Syriusz. – Stary, jeszcze rok został.

- To tylko rok – odparł wesoło Potter, na co jego przyjaciel wywrócił oczami. – Jak myślisz, co Hagrid z nim zrobi? 

- Nie mam pojęcia – odpowiedział szczerze Black. – Trzeba poszukać Luniaczka i w końcu zrea… - zaciął się, kiedy z Zakazanego Lasu dotarł do nich krzyk. Przez chwilę stali sparaliżowani, a kiedy w końcu James zorientował się, kto mógłby być właśnie w niebezpieczeństwie, rzucił się biegiem w stronę gęsto rosnących drzew. Syriusz bez zastanowienia ruszył za nim.

 Potter poprzez natłok myśli nie potrafił usłyszeć przyspieszonego bicia swojego serca. Jednak czuł, że ono zaraz wyrwie się z jego klatki piersiowej. Nie oglądał się za siebie, aby sprawdzić, czy Syriusz za nim biegnie. Miał nieodparte wrażenie, że jego przyjaciel wciąż dotrzymywał mu towarzystwa. Powietrze świszczało mu w uszach, a obraz dookoła rozmazywał się. Próbował wyzbyć się najgorszych wyobrażeń na temat tego, co mogłoby się stać, ale nie potrafił. Zimny pot oblał jego ciało. Coś ścisnęło go za żołądek. Nie zatrzymując się, wbiegł pomiędzy krzewy i wtedy ją dostrzegł.

____________

O rany, rany, rany! Jak mnie długo nie było... wydaje mi się, że powinnam zostać za to pobita :D.

W każdym bądź razie wróciłam, z nowymi pomysłami i zapałem (który mam nadzieję, że nie osłabnie)!

Na stworzenie takiej a nie innej historii wpadłam przez przypadek, oglądając na YT zwiastun pewnego filmu z Tatumem... "The Vow". Kojarzycie ten film? 

Tak więc napisałam prolog a reszta już w miarę gładko poleciała. Mam nadzieję, że choć trochę zaciekawię Was a osobom, które odwiedzały mojego poprzedniego bloga, choć w połowie zrekompensuję to, że tak nagle zniknęłam...

Zakładki postaram się uzupełnić jeszcze w tym tygodniu. Tradycyjnie osoby, które chcą być informowane, nie piszą pod tym postem. 

Oh, no i nie zapomniałam, że mam pewne zaległości. Postaram się je jak najszybciej nadrobić!

Hmm, to chyba wszystko...

...

Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że wróciłam!

Do napisania! :)

PS ; i oczywiście o nowych postach na Waszych blogach proszę mnie teraz na tym blogu informować :).